text
Jan Palach ze starszym bratem Jerzym i mamą 24 czerwca 1950 r. (Źródło: Archiwum Jerzego Palacha)
Opinia Jana Palacha napisana przez dyrekcję liceum w Mělníku, 27 lutego 1969 (Źródło: ABS)
Indeks Jana Palacha z VŠE (Źródło: Archiwum UK)
Informacja o chłopcu zabitym przez wojska okupacyjne umieszczona na cokole pomnika Św. Wacława. Jan Palach sfotografował ją 22 sierpnia 1968 (Foto: Jan Palach)
Hasła przeciwko okupacji, które Jan Palach malował ze swoimi kolegami w sierpniu 1968 we Všetatech (Źródło: ABS)
Miejsce pod Muzeum Narodowym, w którym Jan Palach się zapalił, 16 stycznia 1969 (Źródło: ABS)
List, który Jan Palach zostawił w teczce na miejscu swego czynu (Źródło: ABS)
Zmarły Jan Palach, 19 stycznia 1969 (foto Vladimir Tůma)
Zgromadzenie przed Wydziałem Filozoficznym UK, 20 stycznia 1969 (Źródło: ABS)
Minister edukacji Vilibald Bezdíček podczas mowy żałobnej, 25 stycznia 1969 (Źródło: ABS)
Ksiądz Jakub S. Trojan nad grobem Jana Palacha (Źródło: ABS)
Grób Jana Palacha na Cmentarzach Olszańskich, 1969 (Źródło: ABS)
Nagrobna płytę z brązu wykonał rzeźbiarz Olbram Zoubek. Zdjęcie zrobiła tajna policja, która w roku 1970 kazała płytę roztopić (Źródło: ABS)
Ulotka z informacjami o zgromadzeniach z okazji 20. rocznicy samospalenia Jana Palacha (Źródło: Libri prohibiti)
Pomnik Jana Palacha i Jana Zajíca na praskim Placu Wacława został odsłonięty 16 stycznia 2000 r. Jego autorką jest plastyczka Barbara Vesela (Foto: Viktor Portel)

Kalendarium

Niniejszy przegląd zawiera główne wydarzenia z życia Jana Palacha. Został uzupełniony datami związanymi z jego przesłaniem.

11 sierpnia 1948 – Jan Palach przychodzi na świat w praskim sanatorium przy ulicy Londýnskiej
1 września 1954 – rozpoczyna naukę w szkole podstawowej we Všetatech
3 stycznia 1962 – w szpitalu w Brandysie umiera jego ojciec Josef Palach
1 września 1963 – rozpoczyna naukę w Średniej Szkole Ogólnokształcącej w Mělníku
czerwiec 1966 – zdaje egzamin dojrzałości i rozpoczyna studia w Wyższej Szkole Ekonomii w Pradze (VŠE)
26 czerwca 1967 – wyjeżdża na kilkutygodniowy wyjazd studencki do Związku Radzieckiego
marzec 1968 – jest jednym ze współzałożycieli Akademickiej Rady Studentów (ARS) na VŠE
30 czerwca 1968 – wyjeżdża jako kierownik na kilkutygodniowy wyjazd studencki do okręgu leningradzkiego
17 sierpnia 1968 – wraca z wyjazdu studenckiego do Związku Radzieckiego
21 sierpnia 1968 – pierwszego dnia okupacji przyjeżdża z Všetat do Pragi, gdzie bierze udział w demonstracjach ulicznych
1 października 1968 – po raz pierwszy wyjeżdża na Zachód, we Francji pomaga przy zbiorze winogron
19 października 1968 – wraca z prac sezonowych we Francji
październik 1968 – rozpoczyna studia na Wydziale Filozoficznym UK w Pradze (FF UK)
28 października 1968 – odwiedza w Lánach grób pierwszego prezydenta Czechosłowacji T. G. Masaryka
7 listopada 1968 – bierze udział w demonstracji ulicznej w centrum Pragi przeciwko okupacji Czechosłowacji
18 –21 listopada 1968 – bierze udział w strajku okupacyjnym na FF UK
6 grudnia 1968 – zdaje swój ostatni egzamin na studiach

>>>

24 grudnia 1968 – bierze udział w pasterce w kościele rzymskokatolickim pod wezwaniem św. Piotra i Pawła we Všetatech
25 grudnia 1968 – służy do mszy w ewangelickim kościele braci czeskich w Libišy
6 stycznia 1969 – proponuje przywódcy studentów Lubomírowi Holečkowi zajęcie budynku Czechosłowackiego Radia i nadawanie wezwania do rozpoczęcia strajku generalnego
15 stycznia 1969 – bierze udział w pogrzebie swego stryja Ferdinanda Kostomlatskiego w Libišy
16 stycznia 1969, godz. 6.00 – odjeżdża pociągiem z Všetat do Pragi
16 stycznia 1969, około godz. 8.00 – przyjeżdża do akademików na Spořilovie, gdzie pisze zarys i cztery wersje ostatniego listu, który podpisuje jako „Pochodnia nr 1”.
16 stycznia 1969, około godz. 11.00 – wychodzi z akademika, kupuje znaczki i widokówkę, którą wysyła razem z trzema wersjami ostatniego listu
16 stycznia 1969, między godz. 11.00 a 12.30 – w ul. Na Poříčí nr 22 kupuje dwa plastikowe kanistry, które potem w ul. Opletalovej nr 9 napełnia benzyną i odchodzi na Plac Wacława.
16 stycznia 1969, około godz. 14.25 – dociera do fontanny pod rampą Muzeum Narodowego, polewa się benzyną i podpala
16 stycznia 1969, około godz. 14.45 ─ karetką ministerstwa spraw wewnętrznych zostaje odwieziony do Kliniki Chirurgii Plastycznej przy ul. Legerovej
17 stycznia 1969, między godz. 10.30 a 11.00 ─ Jana Palacha odwiedzają w szpitalu jego brat i matka
17 stycznia 1969, przed południem – psychiatra dr Zdenka Kmuníčková nagrywa rozmowę z Janem Palachem
19 stycznia 1969 – Jana Palacha odwiedza w szpitalu jego znajoma Eva Bednáriková i studencki aktywista Lubomír Holeček, którzy potem wyjaśniali jego rzekome ostatnie przesłanie
19 stycznia 1969, godz. 15.30 – Jan Palach umiera w szpitalu przy ul. Legerovej
20 stycznia 1969 – publiczna stypa na pamiątkę Jana Palacha

>>>

23 stycznia 1969 – pierwszy sekretarz KC KPZR Leonid Brežněv i Przewodniczący Rady Ministrów ZSRR Alexej Kosygin przesłają swoim czechosłowackim odpowiednikom list, w którym wyrażają swoje zaniepokojenie sytuacją w Czechosłowacji, a Jana Palacha określają jako „ofiarę prowokatorów”.
25 stycznia 1969 – pogrzeb Jana Palacha
22 października 1973 – pod nadzorem funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa na cmentarzu olszańskim zostają ekshumowane zwłoki Jana Palacha, które następnie skremowano w krematorium w Strašnicach
marzec 1974 – urna z prochami Jana Palacha zostaje złożona w grobie rodzinnym we Všetatech
15 – 20 stycznia 1989 – demonstracje przeciwko reżimowi i pielgrzymka narodowa do Všetat („Tydzień Palacha“)
25 października 1990 – urna z prochami Jana Palacha zostaje uroczyście przewieziona z Všetat i złożona na cmentarzu olszańskim
28 października 1991 – prezydent Czechosłowacji Václav Havel przyznaje Janowi Palachovi in memoriam Order Tomasza Garrigua Masaryka 1. stopia w uznaniu wyjątkowych zasług na rzecz demokracji i praw człowieka

>>>